main_pic

Het samenstellingsetiket met de vezelbenamingen
Nagenoeg alle landen ter wereld eisen een samenstellingsetiket in of op alle (*uitzonderingen) textielartikelen. De benamingen van de vezels (in de landstaal van de consument) zijn strikt gereglementeerd. en afkortingen zijn niet toegestaan op etiketten.Om fouten en misleidingen te voorkomen, moeten de volledige namen van de vezels op het etiket worden vermeld. Dit komt omdat de afkortingen niet officieel geharmoniseerd zijn en kunnen variëren naar gelang van de industrie (chemische vezelindustrie, kledingindustrie). Het etiket moet bovendien vast worden bevestigd en moet de levensduur van het artikel evenaren. Deze informatie is noodzakelijk om het kledingstuk te kunnen reinigen, zonder het te beschadigen. Koop nooit een kledingstuk waar geen samenstellingsetiket in staat, of knip dit etiket er ook nooit uit. Industriële wasserijen en droogkuisbedrijven mogen terecht voorbehoud maken over hun kwaliteitsverbintenis wanneer hen een textielproduct wordt aangeboden zonder samenstellingsetiket!
Dierlijke oorsprong: De kleding die gemaakt is met materiaal van dierlijke oorsprong, of waarin delen van leder of bont zijn verwerkt, moeten een etiket dragen waarop dit duidelijk staat aangegeven. Het laat een bewuste kandidaat-koper toe zijn koopgedrag aan te passen door al dan niet echt of kunstbont of leder aan te kopen.

Het was-etiket:
Is niet verplicht in de meeste EU landen,maar sommige lidstaten eisen het wel (o.a Italy en Oostenrijk). De landen die het wel verplichten eisen deze informatie dmv onze Ginetex (ISO) symbolen , of in hun eigen landstaal, of via eigen symbolen, vaak afgeleid van de Ginetex symbolen.
Ginetex werkt actief aan de promotie van hun systeem en als gevolg hiervan publiceerde het Japanse normalisatie instituut (GCA) in december 2016 een nieuwe norm (JIS L 0001)met het oog op harmonisatie met de ISO norm voor onderhoudsetikettering.
Zie omzettingstabel van Japanse naar Ginetex symbolen.
Ook China gebruikt de Ginetex ISO symbolen (GB/T 8685 based on ISO 3758, care labels must consist of symbols and if text description is included it must be in simplified Chinese. )
De USA hebben een afgeleide ASTM symbolenreeks die verplicht moet worden gebruikt bij export naar de USA.
Saoudi Arabië gebruikt deze symbolen.
Een wereldkaart met een indicatie van de gebruikte was-symbolen.

Het CleverCare logo: Meer info hier

Het oorsprongs etiket : In onze gezamenlijke, geglobaliseerde wereld kan informatie over waar een kledingstuk is vervaardigd in sommige gevallen van belang zijn voor consumenten en bijgevolg is informatie over de oorsprong is wenselijk. Op Europees niveau spant men zich in om een gemeenschappelijke verordening uit te werken, maar tot nu toe zonder resultaat. Het is immers al moeilijk om de oorsprong van de gebruikte grondstoffen in een kledingstuk te bepalen. Bovendien worden deze stoffen dikwijls geproduceerd en verder verwerkt tot eindproducten in verschillende landen. Als gevolg van dit vaak zeer gefragmenteerde werk is het moeilijk om de exacte oorsprong van een afgewerkt kledingstuk te bepalen.
Het EU criterium met betrekking tot de oorsprong zou het land zijn waar de laatste belangrijke productiefase heeft plaatsgevonden (aan mekaar naaien - montage - van het artikel). In de VS is de bevoegdheid om de "Made in USA"-bepalingen uit te voeren op basis van de "Reinforcing American-Made Products Act" (H.R. 5092) in juni 2016 overgedragen aan de Federal Trade Commission (FTC). Als gevolg hiervan zijn de lokale bepalingen zoals de California's "Made in USA" wet achterhaald.
Landen die een oorsprong etiket eisen (lijst onder voorbehoud van wijziging):
Europa:  Armenië, Wit-Rusland, Bosnië-Herzegovina, Bulgarije, Estland, Georgië, Kazachstan, Kroatië, Macedonië, Moldavië, Noorwegen, Rusland, Tadzjikistan, Turkije, Oekraine en Oezbekistan.
Noord-Amerika: Canada, VS
Zuid-Amerika: Vrijwel alle staten
Afrika:  Vrijwel alle staten (uitzonderingen: Angola, Libië en Tunesië)
Azië: Vrijwel alle staten (uitzonderingen: Hong Kong, Japan, Macau en Singapore)

Het bedrijfs-etiket : Dit zijn etiketten, logo's of hangtags waarop de fabrikanten, zonder daarvoor wettelijk verplicht te zijn, vrijwillig bijkomende, vaak waardevolle informatie geven.Het zijn etiketten met merk-, designer- of bedrijfsnamen, of die, naast de officiële vezelbenaming, ook een eigen commerciële vezelbenaming voeren (bv. Gore Tex). Soms gebruikt men logo's die direct verwijzen naar het bedrijf en die als doel hebben het merk te promoten naar een specifieke doelgroep.

Het conformiteits etiket :Bepaalde artikelen (persoonsbescherming) vereisen een wettelijk conformiteitslabel, wat aantoont dat het artikel voldoet aan de door de overheid vereiste norm.(CE markering - UKCA),of dat het artikel bedoeld is als bescherming bij specifieke taken.

"ECO" labels : De etiketten die een ecologische of sociale boodschap ("ECO" en "Fair Trade" symbolen, slow fashion ) uitdragen.
Kleding, Textiel voor kleding, bedlinnen en interieurtextiel kunnen ook het Europees eco label voeren, indien ze voldoen aan bepaalde criteria

"Triman" Logo :
Frankrijk heeft een recyclingsymbool gelanceerd, dat op verpakkingsmateriaal -, maar ook op sommige textielproducten wordt verplicht vanaf 1/1/2022. Het symbool geeft aan dat het product in aanmerking komt voor recyclage. Het logo en meer informatie kunt U hier downloaden.

Er is bovendien de Franse milieuwet die voorziet in het principe van uitgebreide producentenverantwoordelijkheid : EPR .
Om aan hun verplichting te voldoen, hebben bedrijven de mogelijkheid om via twee alternatieve benaderingen bij te dragen aan het afvalbeheer:
1- Het implementeren van een individueel afvalinzamelings- en verwerkingssysteem,
2- Lid worden van een erkende eco-organisatie (Refashion) waaraan ze hun verplichting overdragen en in ruil daarvoor een financiële bijdrage betalen.
In de praktijk echter (wanneer ze worden geconfronteerd met kosten, organisatorische problemen, enz.), geven bedrijven er de voorkeur aan om lid te worden van en lid te worden van de Refashion eco-organisatie om zich te bevrijden van hun EPR-verplichting.
De meeste - om niet te zeggen alle - bedrijven kiezen voor die oplossing.
Buitenlandse bedrijven die hun producten verkopen via Franse distributeurs/importeurs zijn niet verplicht om hun verkoop aan Refashion aan te geven. Het is de Franse distributeur/importeur die verplicht is zijn verkopen aan Refashion aan te geven. De verplichting om de TRIMAN signage (ontwikkeld door Refashion) aan te brengen geldt voor alle textielproducten en is dus niet afhankelijk van het lidmaatschap van de Refashion organisatie.
Frequently Asked Questions (FAQs)Decree on consumer information about the environmental qualities and characteristics of waste-generating products in application of article 13-I of the AGEC law

Prijsetiket : is een tijdelijk etiket dat verplicht is in het verkoopstadium. Elk artikel dat verkoopbaar wordt gesteld in een winkeletalage, moet een eenduidig prijsetiket dragen dat leesbaar moet zijn van op de straat, zodat eventueel geinteresseerden niet hoeven binnen te komen om de prijs te vragen.
Het basisprincipe voor de etikettering, is elke vermelding te vermijden die de verbruiker kan misleiden.

Barcode en RFID: - QR code : (Quick Response Code) Deze nieuwe informatiedrager nodigt de smart Phone gebruiker uit om hem via een link naar de website van de aanbieder een bron van informatie aan te bieden welke niet op een klassiek etiket kan weergegeven worden. Ginetex heeft een toepassing ontwikkeld om, naast de symbolen, ook bijkomende informatie weer te geven in een qr code.

GPSR: De nieuwe productveiligheidsrichtlijn - gepubliceerd in maart 2023 -legt verplichtingen op aan fabrikanten, distributeurs en/of importateurs om te verzekeren dat de producten die zij op de Europese markt brengen aan de veiligheidseisen voldoen. De opvolging van de nieuwe richtlijn is verplicht vanaf 1 december 2024. Deze reglementering - met vooral informatieve verplichtingen waarbij labels of QR codes kunnen gebruikt worden- zal een impact hebben (maar niet limitatief) op veiligheids- en kinderkleding.

Het basisprincipe is dat elke vermelding op een etiket dat de verbruiker kan misleiden moet vermeden worden. .